زندگی پر از قوانین است که این قوانین شامل خوش پوشی نیز می‌شود.
اما نباید فراموش کرد که قانون طلایی که از همۀ قوانین دیگر در خصوص لباس پوشیدن مهم تر است این است که یک فرد باید در انتخاب خود آزادی عمل داشته باشد چراکه لباس پوشیدن نوعی ابراز کردن خود در جامعه است. هر لباس و قانونی در این زمینه در هر مقطع زمانی نیاز به ارزیابی و بررسی مجدد دارد. و این پرسش کمک فراوانی به نتیجه رسیدن می‌کند آیا این قانون کمک کننده است یا محدود کننده است؟
اکنون به چند قانون در خصوص لباس پوشیدن که امروزه میتوان از اجرای آن سرباز زد خواهیم پرداخت.
- هرگز در شهر لباس قهوه ای نپوشید:
یکی از قدیمی ترین قوانین استایل در خصوص لباس آقایان همین مورد است و به حدی قدیمی است که به زمانی برمی‌گردد که کلاه بولر در شرکت های مالی انگلیسی مورد استفاده قرار می‌گرفت و طبق یک قانون نانوشته استفاده از کفش قهوه ای در فضای شهری ناممکن می‌شد و این باور همچنان در برخی موسسات شهری ادامه پیدا کرد تا نقطه ای که افرادی که برای مصاحبۀ کاری مراجعه می‌کردند از پوشیدن این کفش ها خوداری می‌کردند. در حالی که به نظر می‌رسد جداکردن فضای شهری از غیر آن به واسطه استفاده از کفش قهوه ای کاملاً بی معنی به نظر می‌رسد و بنابراین این قانون غیر ضروری است.
- کت دکمه دار:
قانون مد در این زمینه به همه گوشزد می‌کند که برای کت های سه دکمه، فقط دکمه وسط و برای کت هایی که دو دکمه دارند باید فقط دکمۀ بالا بسته شود. به نظر می‌رسد کسی اطلاعی نداشته باشد که چرا چنین قانونی جا افتاده است و سوال این است که اگر قرار بود فقط این دکمه ها بسته شوند، اساساً چرا بقیۀ دکمه ها طراحی شده اند. گرچه در زمینۀ فشن این موضوع محل بحث و اختلاف بوده است و برای مثال ایتالیایی ها دکمۀ بالایی کت سه دکمه را می‌بستند، به نظر می‌رسد که کل این ایده و بحث ها غیر ضروری باشد.
- لباس های طرح دار:
به نظر می‌رسد که جوراب های طرح میکی موس و یا تیشرت های طرح دار باب اسفنجی و غیره و یا کراوات هایی با شکل و الگوهایی مثل ماهی یا ... زیاده روی باشد و منع اینگونه لباس پوشیدن از ترس پسرانه و نابالغ به نظر رسیدن باشد. اما طراحی های جدید و هنرمندانه امروزه، در استایل خیابانی یا در شرایط مختلف مثل پیک نیک و غیره دیده می‌شود و واقعاً باید به این موضوع اندیشید که زندگی کوتاه است و اگر لباسی هرازچندگاهی باعث لبخندی بر لب شود چرا باید قانونی این لبخند را از بین ببرد.
- جین و کت بلیزر:
این ترکیب یک مثال از این است که چطور قوانین در طول زمان متحول می‌شوند. شاید زمانی پوشیدن جین با بلیزر مخصوص آقایان میانسالی بود که می‌خواهند کمی جلب توجه کنند و ازین جهت خیلی مورد پسند نباشد. این ترکیب رسمی و غیر رسمی شاید زمانی تلاش ناامید کننده ای بود که کسی نمی توانست ریسک مسخره شدن را با پوشیدن جین و بلیزر تحمل کند. اما اگر امروز به این ترکیب نگاه کنید خواهید دید که تبدیل به یکی از مهم ترین استایل های مردانه شده است.
- کفش و کمربند یک رنگ:
ابداع کنندگان قوانین استایل ها گاهی وسواس زیادی روی ست بودن دارند که احتمالاً این مورد هم یکی از آنها باشد. استفاده از کمربند و کفش یک رنگ شاید یک حس هماهنگی ایجاد کند که باعث می‌شود این مورد یک قانون ضروری پنداشته شود اما آیا واقعا این امر در لباس پوشیدن ضروری است؟
اما چه اشکالی دارد که بجای یک رنگ بودن از تناژ مختلف استفاده کرد؟ کما اینکه همین تفاوت های جزیی یا تفاوت های رنگ است که یک مجموعۀ لباس را جالب و دلپذیر می‌کند.
- کت و کراوات همیشه باید باهم باشند:
- این قانون جز آنهایی است که چون پدرمان چنین کرده ما هم از آن پیروی می‌کنیم. کراوات بخشی از یک لباس رسمی است همانطور که کفش رسمی و پیراهن اتو کشیده کارکرد رسمیت بخشیدن را دارند، کراوات نیز رفته رفته به بخشی جدانشدنی ازین ترکیب تبدیل شده است. اما تنها استدلال طراحان و خیاط ها برای پوشیدن کراوات با کت این است که تیپ را کامل می‌کند و به نظر می‌رسد استدلال قانع کننده ای نباشد. اگرچه این نکته به معنای رد استفاده از کراوات نیست، اما امروزه می‌بینیم که استفاده از تیشرت یقه گرد یا پولو به همراه کت به شکل رایجی درامده که می‌تواند مؤید این نکته باشد که قوانین موجود در خصوص لباس پوشیدن می‌توانند قابل تغییر یا صرف نظر کردن باشند.
